Tradycyjnie już w naszym kraju przed wyborami (czy to parlamentarnymi, czy samorządowymi) zaczyna się majstrowanie przy ordynacji wyborczej. Normalne staje się już to, że wszyscy są przeciwni takim praktykom – postawa zupełnie słuszna – ale na postulatach się kończy bowiem rzeczywistość pokazuje coś zupełnie innego. Do tej pory najczęściej zmieniano sposoby przeliczania głosów na mandaty. Że takie postępowanie nie zawsze popłaca, najlepiej pokazał przykład AWS i UW z 2001 roku, kiedy pod swoim kątem zmieniono metodę przeliczania głosów. Wyborcy jednak wystawili srogi rachunek tym partiom za całokształt i obie nie weszły do parlamentu, mimo przychylnej ordynacji.

Ostatnie dni w polskiej polityce zaowocowały tym, co zapowiadał przed świętami wielkanocnymi Jarosław Kaczyński; tym, na co Polacy czekali przez pół roku. Czy jednak rzeczywiście koalicja PiS z Samoobroną była wyczekiwana przez wyborców? Czy można powiedzieć że Polacy na taką konfigurację polityczną liczyli, oddając swój głos w wyborach, czy za tym głosowali? Nie chodzi tu o przyczyny braku koalicji PiS-PO, na którą to opcję większość wyborców dała swoje przyzwolenie we wrześniowych wyborach, ale o rzeczywiste przyczyny koalicji, która dziś ma już miejsce i znajdzie swoje uwieńczenie w nowym podziale stanowisk rządowych.

Posłowie odrzucili rezolujcję PiS wzywającą rząd do wystąpienia o przejęcie przez polskich prokuratorów śledztwa w sprawie katastrofy pod Smoleńskiem.