Nie zdążono jeszcze pogrzebać wszystkich ofiar ze szkoły w Osetii,  kiedy światem wstrząsnął nowy wybuch, tym razem w Dżakarcie, w dalekiej Indonezji. Bomba, która wybuchła 9 września, o dziesiątej piętnaście, zniszczyła frontową bramę ambasady australijskiej w Dżakarcie, samochody i motocykle na ulicy przed ambasadą, zostawiła krater głęboki na trzy metry, szeroki na trzydzieści metrów i wybiła prawie wszystkie szyby w otaczających budynkach w promieniu 300 metrów. Wybuch było słychać w odległości 15 kilometrów, a grzyb dymu wzniósł się na czterysta metrów ponad Dżakartą.

Artykuł drugi Konwencji Narodów Zjednoczonych o ludobójstwie z 1948 roku głosi, że z ludobójstwem mamy do czynienia gdy: występuje zabijanie członków danej grupy (religijnej, etnicznej, rasowej, narodowej), powoduje się poważne uszkodzenia ciała lub psychiki, stwarza się warunków życia, prowadzących do fizycznego wyniszczenia, podejmuje się kroki w cel uniemożliwienia rozmnażania, a także gdy siłą przemieszcza się dzieci z jednej grupy do drugiej. W niespełna czternaście miesięcy konfliktu w zachodniej części Sudanu - Darfurze zginęło ponad 10 tysięcy czarnoskórych obywateli tego kraju, wliczając rzesze kobiet i dzieci.

Jedenastego marca świat jeszcze raz zobaczył skutki terroryzmu, tym razem w Madrycie. Znowu zginęły setki osób i znowu ludzie zadają sobie pytanie - dlaczego? Ten najnowszy atak terrorystyczny wywołał jednak pewne swoiste reperkusje polityczne. Nowy rząd Hiszpanii ogłosił oświadczenie o wycofaniu swych wojsk z Iraku - jednego z frontów walki z terroryzmem. Ogłoszenie takiej decyzji w kilka dni po kolejnym ataku terrorystycznym nie jest zbyt fortunne, ukazuje bowiem wielu ludziom, że terror może być bronią skuteczną.

Miasta we krwi i ogniu, zamieszki, setki zabitych i rannych - to cena złudzeń, które uosabiał Jean-Bertrand Aristide. Prezydent Haiti uciekł na Dominikanę. Wydawać by się mogło, że do końca pozostanie na stanowisku, jednak zmiękł widząc swe krytyczne położenie. Zostawił po sobie nędzę i chaos.

Godzi w konstytucję. Oto werdykt Sądu Konstytucyjnego odnośnie „lodo Schifani”, prawa o immunitecie dla pięciu najwyższych funkcjonariuszy państwa włoskiego: prezydentów Republiki, Senatu, Izby Deputowanych, Sądu Konstytucyjnego oraz dla premiera. Tak zakończył się żywot ustawy, która miała ukręcić łeb zarzutom stawianym w sądach premierowi Silvio Berlusconiemu.

Włochy, kraj aktualnie stojący na czele Unii Europejskiej, wiązał z Konferencją Międzyrządową w Brukseli wielkie nadzieje. Ogromnym politycznym sukcesem dla Italii miało być podpisanie konstytucji europejskiej właśnie za jej prezydencji. Nie doszło do tego i rozczarowanie jest duże.

Nasza codzienność to sprawy proste, nawyki, jak język, ubiór, gesty. Wydają się nam one tak normalne, że często wcale ich nie dostrzegamy. I tak jest dopóki nie skonfrontujemy się z innym – człowiekiem pochodzącym skądinąd, operującym innym językiem, noszącym inny ubiór, wyznającym inną religię. Wtedy wszystko przestaje być tak oczywiste, każde słowo czy gest to potencjalny powód konfliktu. To niesamowite, ale odkryłam, że mogą zrodzić się kontrowersje dotyczące... sposobu jedzenia jabłka.

W tym roku liczba ludności zamieszkującej Włochy przekroczyła 57 milionów. Czyżby do Italii częściej przylatywał przysłowiowy bocian? Bynajmniej, wskaźnik przyrostu naturalnego Włochów jest nadal jednym z najniższych w Europie. Przyczyna jest zupełnie inna: otwarte morze.

Pokój w Dayton. Po pięciu latach rozlewu krwi na Bałkanach, Stany Zjednoczone i Unia Europejska chcą wspomóc proces pokojowy między Serbami i Chorwatami. Zostają wówczas zniesione sankcje i embargo, zachęca się zachodnie przedsiębiorstwa do inwestowania w byłej Jugosławii W roku 1997 włoska spółka telefoniczna Telecom Italia kupuje, za sumę 878 mld lirów, 29% podobnej spółki serbskiej.