Ciągle trwają prace nad stworzeniem stabilnej koalicji parlamentarnej w Radzie Najwyższej Ukrainy. Jednak dla wielu niezaangażowanych, zwykłych mieszkańców nie są to prace, a przepychanki o władzę. Żadna z partii, które weszły do parlamentu po marcowych wyborach nie zamierza ustąpić z udziału w koalicji i oddać władzy. Pokazały to szczególnie ostatnie tygodnie. Politolodzy gubią się dziś w przewidywaniach, bo praktycznie żaden wariant rozwiązania nie jest pewny i wszystko może się zmienić podczas następnych kilku godzin.

Wydawało się, że w końcu na ukraińskiej scenie politycznej już nie wydarzy się nic nowego, co mogłoby zburzyć stabilizującą się sytuację. Skoro w tak ciężkich bólach powstawała koalicja „pomarańczowych” sił, spodziewano się na szybkie utworzenie rządu na czele z Julią Tymoszenko. Pomimo swojej niechęci do ukraińskiej „żelaznej damy”, nawet prezydent już w zasadzie zgodził się na jej szefowanie w nowym rządzie. Tym czasem niespodziewane wycofanie się z koalicji socjalistów doprowadziło do nowego podziału w ukraińskich parlamencie.

Wybory niemal zawsze stawiają znak zapytania przy kwestii przyszłości kraju, dalszych reform czy przeobrażeń. Mowa tu oczywiście i krajach, w których szanuje się wolność wyboru, bo są też takie, gdzie wynik znany jest nie tylko w dniu głosowania, ale nawet już w momencie ich rozpisania (przykładem jest chociażby Białoruś). W ciągu ostatniego roku do tej pierwszej grupy państw udało się dołączyć Ukrainie. O tym czy efektywnie i na jak długo, miały zadecydować niedzielne wybory parlamentarne i lokalne w tym kraju.