Zwrot na lewo można obserwować już na całym świecie. Na Węgrzech i we Włoszech o włos wybory parlamentarne wygrały lewicowe koalicje, zaś lewacki populista Ollanta Humala wygrał I turę głosowania na prezydenta Peru. Wiele kontrowersji wzbudziły wybory parlamentarne w Tajlandii, które – mimo że ostatecznie unieważnione przez Sąd Konstytucyjny – kosztowały stołek premiera Thaksina Shinawatrę. Ponadto do urn poszli mieszkańcy Wysp: Świętego Tomasza i Książęcej, Salomona oraz Komorów.

Do międzynarodowej kampanii na rzecz niezwłocznego rozstrzygnięcia sprawy Alberta Fujimoriego organizowanej przez Amnesty International i Krajową Koordynatorkę ds. Praw Człowieka w Peru przyłączyło się ponad 20 000 osób z całego świata.

Morales nie jest ani pierwszym, ani jedynym politykiem, opierającym swoją popularność na dolnych warstwach społeczeństwa oraz antyamerykańsko nastawionym. Jego wybór stanowi raczej część procesu określanego jako „nowy populizm” – pojawiania się w biednych krajach rządów wypowiadających się przeciw amerykańskiej (lub szerzej, zachodniej) dominacji i wolnorynkowemu, promującemu duże, zachodnie korporacje, modelowi globalizacji.  Nie licząc Fidela Castro, rządzącego Kubą od 1959r., politycy o poglądach podobnych do Moralesa objęli w ostatnich latach władzę w dwóch ważnych państwach regionu: Wenezueli i Brazylii.

Boliwia nigdy nie odgrywała pierwszoplanowej roli ani w regionie, ani na świecie. Nawet w stosunkach z sąsiadami znajdowała się z reguły na przegranej pozycji, tracąc duże części terytorium (w tym dostęp do morza) na rzecz Brazylii, Paragwaju i Chile. Pod koniec ubiegłego roku stała się jednak przedmiotem chwilowego zainteresowania mediów. 18 XII 2005r. w wyborach prezydenckich zwyciężył Julian Evo Morales Ayma, reprezentujący partię Ruch w Stronę Socjalizmu (Movimiento al Socialismo – MAS).

Był już nauczycielem, rektorem uniwersytetu, dwukrotnym burmistrzem Bogoty i znaczącym wykładowcą oraz matematykiem. Antanas Mockus, którego rodzice poznali się uciekając z Litwy przed wojną, został wychowany w Bogocie, stolicy Kolumbii. Od najmłodszych lat wykazywał wielkie zacięcie w kierunku nauki i pracy akademickiej Studiował matematykę na Uniwersytecie Dijon we Francji i otrzymał stopień magistra filozofii na Narodowym Uniwersytecie Kolumbii. Następnie został wicerektorem tej placówki. Jego wyniki były tak dobre, że za rządów prezydenta Cesara Gavirii (1990-1994) został mianowany rektorem.

Niedawny wzrost liczby zabójstw cywili dowodzi poważnego, umyślnego naruszenia międzynarodowego prawa humanitarnego – oświadczyła Amnesty International. Oświadczenie pojawiło się w odpowiedzi na doniesienia o zabójstwach ludności cywilnej w departamentach Caquetá i Huila, przypisywane Rewolucyjnym Siłom Zbrojnym Kolumbii - Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia (FARC).

Według kontrowersyjnego, a przy tym barwnego nowego ministra spraw zagranicznych Boliwii, Davida Choquehunca, liście koki są bardziej odżywcze oraz składnikowo bogatsze niż mleko i powinny  znaleźć się w menu szkolnych stołówek.

W grudniu nie było głosowania, które trafiłoby na pierwsze strony gazet (poza wyborami w Iraku, których pełnego wyniku jeszcze nie podano). Do urn poszli Boliwijczycy Chilijczycy, Egipcjanie, Hondurańczycy, Kazachowie, mieszkańcy Konga-Kinszasa, Naddniestrza, Pitcairn, Saint Vincent i Grenadynów, Tanzańczycy i Wenezuelczycy, zaś Szwajcaria jak co roku poznała nowego przewodniczącego Rady Federalnej.

Lewicowy Evo Morales wygrał wybory prezydenckie w Boliwii zdecydowaną większością głosów (54%). Jednakże naród jest silnie podzielony. Wydaję się że czekają nowego prezydenta elekta syzyfowe prace przezwyciężenia impasu, ale czy tak będzie to się okaże pod koniec pięcioletniej kadencji.