W przemówieniu inaugurującym swoją drugą kadencję w Białym Domu, George W. Bush dokonał poważnej modyfikacji swojej doktryny. Mimo że zabrakło w nim szczegółów, można domniemywać, że na skutek m.in. doświadczeń irackich Ameryka postanowiła złagodzić swój kurs w globalnej polityce.

Prawie 16 lat temu wraz rozpadem Związku Radzieckiego skończyła się era supermocarstwowości Moskwy. Jednakże nie można było się spodziewać tego, że Rosja tak z dnia na dzień pogodzi się z utratą kontroli nad tak znacznym terytorium i nie będzie chciała odbudować swojej dawnej pozycji. Dziś rosyjskie władze nawet nie próbują ukryć swoich aspiracji, by kontrolować byłe republiki radzieckie, co zyskuje nawet poparcie opinii publicznej, która zgodziła się na to, by w marcu zeszłego roku prezydentem byłego mocarstwa po raz drugi został Władimir Putin.

Po przedłużonej świąteczno-noworocznej przerwie wznawiamy naszą Kronikę ONZ. Dziś zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi wydarzeniami ostatniego tygodnia minionego roku. A już wkrótce relacje z tego, co w ONZ działo się od początku roku 2005, a także wydania specjalne: poświęcone usuwaniu stutków azjatyckiego tsunami oraz prezentujące obsadę najważniejszych stanowisk NZ na progu Nowego Roku.

Czechy i Polska natychmiast potępiły ataki terrorystyczne na World Trade Center. Prezydenci obu krajów, Václav Havel i Aleksander Kwaśniewski, zaoferowali Stanom Zjednoczonym wsparcie, zgodnie z Artykułem 5 Traktatu Waszyngtońskiego. George W. Bush podziękował sojusznikom USA za pomoc, jednak jego współpracownicy z Donaldem Rumsfeldem i Paulem Wolfowitzem na czele zadecydowali o poprowadzeniu amerykańskiej wojny z terroryzmem ze zredukowanym zaufaniem do europejskich aliantów. Czechy i Polska chciały rozwiązać problem al-Qa’idy wielostronnie, jednak zaakceptowały wybór Amerykanów.

Przedstawiamy Państwu sprawozdanie z konferencji naukowej "Bliski Wschód w polityce zagranicznej Europy i Stanów Zjednoczonych Ameryki" zorganizowanej przez Koło Studentów Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Poza studentami z Krakowa, wzięli w niej także udział zaproszeni goście z ośrodków akademickich w Warszawie, Wrocławiu i Olsztynie. e-Polityka.pl objęła patronat medialny nad całym przedsięwzięciem.

Zgodnie z porozumieniem zawartym pomiędzy państwami WNP, Rosja przejęła wszystkie zobowiązania finansowe ZSRR. Równocześnie otrzymała ona w spadku wszystkie długi innych państw wobec ZSRR i jego własności za granicą, złożonych w większości z budynków przedstawicielstw dyplomatycznych. ZSRR był bardzo szczodrym kredytodawcą i w ramach bratniej pomocy udzielanej dla wielu państw Afryki, Azji i Ameryki Południowej wydał zawrotne sumy, które poszły na popieranie "postępowych reżimów". W 1990 roku 61 państw było dłużne ZSRR 142 miliardów dolarów. ZSRR z kolei był winien 71 miliardów dolarów. Bilans okazał się dodatni, ale postsowiecka rzeczywistość wyglądała inaczej.

Polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych została diametralnie zmieniona po 11 września. Wtedy też narodziła się w miarę spójna grupa poglądów, które świat zwykł nazywać dzisiaj Doktryną Busha. Zwycięstwo nad Johnem Kerrym sprawiło, że będzie ona realizowana także przez najbliższą kadencję.

Istnieje spór na temat tego, jakim krajem jest Rosja u progu XXI wieku. Państwo to bez wątpienia przeszło znaczące przemiany w przeciągu ostatnich piętnastu lat. Różnie interpretuje się kierunek tych przekształceń, zgodnie jednak wskazując na ich niepełny charakter. Wydaje się, że uzasadniona będzie teza, iż Moskwa wciąż jedną nogą tkwi w grobie komunizmu. Gdzie jednak postawi drugą nogę?

Ostatni tydzień upłynął w świecie ONZ przede wszystkim pod znakiem eskalacji konfliktu na Wybrzeżu Kości Słoniowej. Sytuacja stała się na tyle niebezpieczna, że Organizacja zadecydowała o ewakuacji części swojego personelu. Poruszenie wywołała także czwartkowa wiadomość o śmierci Jasera Arafata. Wszystkie organy ONZ demonstrowały swój smutek i żal.

Wybory w USA była niewątpliwie jednym z najważniejszym politycznych i medialnych wydarzeń tego roku. W czasie trwającej ponad rok kampanii wciąż zadawaliśmy sobie pytanie: kto będzie mieszkał w Białym Domu przez kolejne cztery lata? Dziś wiemy już wszystko. Czas uporządkować naszą wiedzę. Zapraszamy do lektury kompleksowego opracowania wyników wyborów, uwzględniającego preferencje poszczególnych stanów i wiele ciekawych statystyk. Aby jednak nie opierać się na samych liczbach, przygotowaliśmy również autorski komentarz do tej kadencji, tej kampanii, tych wyborów i tego, co wciąż przed nami.