Grecy masowo wyszli na ulicę. Kolejne grupy związkowe dają wyraz niezadowoleniu rządowym planom oszczędnościowym, które mają chociaż częściowo zamortyzować skutki największego od lat kryzysu jaki dotknął Grecję. Efekt strajków to m.in.: wstrzymanie transportu lotniczego i morskiego, zamknięcie szkół, urzędów. Paraliż kraju, niebezpieczeństwo wybuchu społecznego to wynik prowadzenia nieodpowiedzialnej polityki gospodarczej kolejnych ekip rządzących Grecją w ciągu ostatniej dekady. Przyzwyczaiły społeczeństwo do polityki rozdawnictwa, szastania publicznymi pieniędzmi, życia na kredyt. Trudno więc dziwić się niezadowoleniu Greków, którzy stoją teraz przed perspektywą – krew, pot i łzy.
|
|
Wiktor Janukowycz został czwartym prezydentem w historii wolnej Ukrainy. W drugiej turze zostawił za sobą obecną premier Julię Tymoszenko. W pierwszej turze różnica między pomarańczową Julią, a prorosyjskim Wiktorem wynosiła aż 10% na jego korzyść. W drugiej turze różnica była minimalna: 48,94% głosujących za Janukowyczem i 45,5% za Tymoszenko. Czary goryczy dopełniła klęska jeszcze urzędującego prezydenta Wiktora Juszczenki, którego w pierwszej turze poparło niecałe 6% wyborców. To smutny koniec pomarańczowej rewolucji, która wybuchła w listopadzie 2004 roku i trwała do stycznia roku następnego, będącej odpowiedzią na sfałszowane wyniki drugiej tury wyborów prezydenckich. Zmierzyli się w niej ówczesny premier Wiktor Janukowycz oraz kandydat opozycji Wiktor Juszczenko, którego kolorem sztabu wyborczego był właśnie pomarańczowy.
|
|
Za nami I tura wyborów prezydenckich na Ukrainie. Nie znamy jeszcze odpowiedzi na najważniejsze pytanie, ale przynajmniej co do kilku niewiadomych mamy jasność. Niezależnie od tego, kto 7 lutego wygra, pewne jest, że Ukraina będzie miała nowego prezydenta. Wiktor Juszczenko bez wątpienia należy do największych przegranych tych wyborów. Nie znalazł się nawet na wyborczym podium, uzyskał zaledwie 5 % poparcie. Społeczeństwo surowo oceniło jego prezydenturę i w nim widzi głównego winowajcę wojny w „rodzinie pomarańczowych”.
|
Po 21 miesiącach od dnia, kiedy parlament Kosowa na specjalnie zwołanej sesji podjął decyzję o ogłoszeniu niepodległości, odbyły się w prowincji pierwsze lokalne wybory. Dziś, gdy emocje powyborcze nieco już opadły i na rezultaty wyborów można spojrzeć chłodnym okiem, widać wyraźnie, że ci, którzy spodziewali się przełomu, mogą czuć się rozczarowani.
|
Państwa autorytarne potrzebują wroga. Wróg tłumaczy istnienie rozbudowanego aparatu bezpieczeństwa. Wróg sprawia, że lękliwe społeczeństwo daje się łatwo manipulować. Żaden kraj nie opanował tej strategii lepiej od Rosji.
|
BOJĘ SIĘ Rosjo, dokąd zmierzasz? „Co dalej?”, czyli krótko o przyszłości Rosja – wielka przegrana w Gruzji… Powrót Zimnej Wojny? Polityczny i militarny wymiar wojny w Słowenii (1991) oraz w Chorwacji (1991- 1995) Premiera Prezydenta Sytuacja w Gruzji Vaclav Klaus a globalne ocieplenie Co dalej z projektem Odessa-Brody-Płock-Gdańsk? II Forum Ekonomiczne Europa – Ukraina II Forum Ekonomiczne Europa – Ukraina - 28.02.2008 Ps. Po sprawie, czyli przemyślenia ryku (20.II.2008) Wolne Kosowo i co dalej? CASUS KOSOWA. Sprawa Rozwodowa |