Aby zapisać się na listę naszego newslettera, prosimy podać swój adres email:

 

Wyszukiwarka e-Polityki :

 

Strona Główna  |  Praca  |  Reklama  |  Kontakt

 

   e-Polityka.pl / Artykuły - Świat / Nauczyciel Bogoty               

dodaj do ulubionych | ustaw jako startową |  zarejestruj się  

  ..:: Polityka

  ..:: Inne

  ..:: Sonda

Czy jesteś zadowolony z rządów PO-PSL?


Tak

Średnio

Nie


  + wyniki

 

P - A - R - T - N - E - R - Z - Y

 



 
..:: Podobne Tematy
31-08-2009

 

06-08-2009

 

20-10-2008

  Kokaina i Europejczycy

14-08-2008

 

03-07-2008

 

18-05-2008

 

28-05-2006

 

+ zobacz więcej

Nauczyciel Bogoty 

24-03-2006

  Autor: Diana Plazas z Bogoty

Był już nauczycielem, rektorem uniwersytetu, dwukrotnym burmistrzem Bogoty i znaczącym wykładowcą oraz matematykiem. Antanas Mockus, którego rodzice poznali się uciekając z Litwy przed wojną, został wychowany w Bogocie, stolicy Kolumbii. Od najmłodszych lat wykazywał wielkie zacięcie w kierunku nauki i pracy akademickiej Studiował matematykę na Uniwersytecie Dijon we Francji i otrzymał stopień magistra filozofii na Narodowym Uniwersytecie Kolumbii. Następnie został wicerektorem tej placówki. Jego wyniki były tak dobre, że za rządów prezydenta Cesara Gavirii (1990-1994) został mianowany rektorem.

 

 

Jako rektor największej publicznej uczelni w Kolumbii, Mockus przeprowadził wiele reform administracyjnych i edukacyjnych, które pozwoliły placówce na większą konkurencyjność i lepszą jakość usług świadczonych studentom i całemu społeczeństwu. Pewnego razu, podczas spotkania na uniwersytecie, studencka publiczność głośno rozmawiała i nie wykazywała oznak porządku ani opanowania. Mockus ściągnął więc spodnie i pokazał widowni pośladki, co skutecznie uciszyło salę. Jeden ze studentów sfilmował zajście, które później rozpowszechniły wszystkie media w Kolumbii. Mockus musiał ustąpić ze stanowiska, ale rozpoczął karierę na polu politycznym.
 
WEJŚCIE W POLITYKĘ

Będąc członkiem akademickiej elity Bogoty, Mockus poznał byłego członka M 19 (ruchu partyzanckiego, który w 1989r. powrócił do życia cywilnego), Gustava Petro i zaczął włączać się w życie polityczne. W 1995 wygrał wybory na burmistrza Bogoty, zdobywając przy niskobudżetowej kampanii prawie 500 000 głosów, podczas gdy jego główny oponent, Enrique Peñaloza, uzyskał ich 230 000.
 
Podczas tego okresu Mockus zreorganizował administrację miejską i budżet; także, jako urodzony nauczyciel, zaczął kształcić bogotańczyków w dziedzinie kultury obywatelskiej, zmieniając miasto w eksperyment społeczny. Przez nieortodoksyjne akcje, używając symboli, metafor i humoru, przekazał Bogocie niecodzienne i całkiem dziwne pomysły, szczególnie promujące demokrację i kulturę obywatelską.

W 1998 Mockusa uwiodła rozpoczynająca się właśnie kampania prezydencka. Zrezygnował ze stanowiska burmistrza, by, kierując się korzystnymi sondażami, ogłosić swoją kandydaturę. Na pozostałe dwa lata kadencji władzę w mieście objął Paul Bromberg.
 
Wybory prezydenckie w tym roku miały dwa etapy: pierwszy, w którym uczestniczyli wszyscy kandydaci i drugi, w którym brało udział tylko dwóch najlepszych. Mockus prowadził w sondażach, ale tuż przed pierwszę turą sympatie wyborców odwróciły się w stronę Horacio Serpy (kandydata Partii Liberalnej), Andresa Pastrany (kandydata Partii Liberalnej) i Noemi Sanin (kandydatki nowej partii Sí Colombia, “Tak, Kolumbio”). Zdecydował się więc poprzeć Noemi Sanin jako jej kandydat na wiceprezydenta. Sanin i Mockus nie dotarli do drugiej rundy, ale zajęli trzecie miejsce tuż za dwiema tradycyjnymi partiami, jako pierwsi niezależni kandydaci z tak wysokim poparciem. To był duży krok naprzód w polityce dla matematyka i wykładowcy, który po tym epizodzie na szczeblu ogólnopaństwowym wrócił do Bogoty i jeszcze raz wystartował w wyborach burmistrza. Ponownie wygrał i kontynuował swoją politykę promowania kultury w mieście.
 
POMYSŁY DLA BOGOTY

Choć nikt nie może zaprzeczyć inteligencji tego człowieka, dla części jego osobowość jest bardzo dziwna, a dla innych zabawna. Niektórzy twierdzą, że ze względu na wszystkie swoje pomysły nie był burmistrzem, lecz klaunem. W rodzinie, a później na uniwersytecie, Mockus zawsze był otoczony kulturą, która przestrzega zasad demokratycznego państwa.
Ważnym wydarzeniem w jego życiu było drugie małżeństwo z Adrianą Córdobą, kiedy to nie miał zahamowań przed celebrowaniem ślubu w namiocie cyrkowym na grzbiecie słonia. Żona nie pzosotała w tyle, ubierając suknię z workowego płótna. Pomimo ekscentryczności... wyglądali na szczęśliwych.

Kolejnym wynalazkiem Mockusa było 350 000 kart z kciukiem uniesionym w górę lub w dół, wskazujący, czy ktoś zachowął się właściwie, czy nie; ciepło przyjętym przez obywateli pomysłem było przeszkolenie mimów, przeprowadzających ludzi przez ulicę przy czerwonym świetle przez specjalnie namalowane przejścia. Wielkie kontrowersje wzbudził zakaz odpalania sztucznych ogni w dni świąteczne, ponieważ ich używanie w takich dniach jak Boże Narodzenie czy Nowy Rok jest w Bogocie i całej Kolumbii ważną tradycją. Na szczęście rezultaty były korzystne dla mieszkańców, ponieważ liczba poparzonych dzieci i dorosłych spadła znacząco.

Kolejną z głównych reform Mockusa było “prawo marchewkowe”. Zostało ogłoszone, ponieważ nocne imprezy w Bogocie skutkowały wysoką liczną wypadków i przestępstw, wynikających czasem z nadużycia alkoholu, w tym bijatyk i strzelanin. Zgodnie ze statystykami weekendy w Bogocie były więc tak rozrywkowe, jak niebezpieczne. Widząc ten problem, burmistrz zdecydował się wprowadzić prawo, zgodnie z którym puby, kluby i tawerny nie mogły być czynne dłużej niż do 1 w nocy. Ta decyzja spowodowała wielkie protesty właścicieli, obawiających się spadku zysków. Protestowali też zwykli ludzie, ponieważ musieli zaczynać zabawę wcześniej, co wcale nie było zabawne. Ostatecznie prawo okazało się silniejsze od protestów i po 3 latach jego obowiązywania liczba zabójstw spadła o około 40%. “Ratowanie życia uświęca środki”, powiedział Mockus.
 
Żeby uczcić Dzień Kobiet w 2001, Mockus zorganizował “Noc Kobiet”. Jak mówi Florence Thomas, feministka i wykładowczyni na Narodowym Uniwersytecie Kolumbii, kobiety bały się wychodzić nocą na miasto, więc Mockus przygotował dla nich specjalny wieczór, kiedy mężczyźni musieli zostać w domu. Wzbudziło to parę zastrzeżeń prawnych, więc panowie ostatecznie mogli wychodzić, posiadając specjalne zaświadczenie. Prawie 200 000 mężczyzn skorzystało w tej możliwości, żeby towarzyszyć 750 000 kobietom, które odpowiedziały na zaproszenie burmistrza i korzystały z koncertów na świeżym powietrzu i zniżek w barach. Porządku pilnowało 1500 policjantek.

“Rozpowszechnianie wiedzy jest obecnie naszym największym zadaniem”, powiedział Mockus. “Wiedza daje ludziom władzę. Jeśli ludzie znają zasady, i jeśli są uwrażliwieni na nie przez sztukę, humor i twórcze pomysły, tym łatwiej zaakceptują zmiany”.
 
Obecnie Mockus znowu jest kandydatem na prezydenta, popieranym przez własna Partię Wizjonerów i grupy zwolenników wspierających go na długiej drodze do wyborów. Przekształcił kulturę Boliwii i, jak niektórzy mówią, “Wykształcił nas”. Zobaczymy teraz, czy może zostać nauczycielem 42 000 000 Kolumbijczyków.

Na zdjęciu: Anastas Mockus z córką.
Źródło: www.partidovisionario.com / Wikipedia English  

Nota o autorce:
Diana Plazas jest kolumbijską dziennikarką radiową i politologiem. Obecnie kieruje programem komunikacji społecznej w Obserwatorium Młodzieży Narodowego Uniwersytetu Kolumbii w Bogocie. Powyższy artykuł przygotowała specjalnie dla e-Polityki.pl

Tłumaczenie: Maciej Józefowicz

 

  drukuj   prześlij na email

  powrót   w górę
  Wasze komentarze
 

  A kto to jest ten Mocke? [ 2 ]

(~LC, 25-08-2006 12:36)

Opis:

  bledy [ 1 ]

(~elenos, 12-04-2006 02:45)

Opis:

 

Copyright by (C) 2007 by e-Polityka.pl - Biznes - Firma - Polityka. Wszelkie Prawa Zastrzeżone.

Kontakt  |  Reklama  |  Mapa Serwisu  |  Polityka Prywatności  |  O nas


e-Polityka.pl